|
|
|
|
|
|
Από μόνο του το γεγονός
αυτό δείχνει μια
εσωτερική αποσύνθεση, η
οποία σε δεύτερη φάση θα
έχει για την παγκόσμια
συγκυρία εξαιρετικά
αρνητικές επιπτώσεις.
Παράλληλα δε θα
προκαλέσει και δύσκολα
εκτιμώμενες για την ώρα
γεωπολιτικές
ανακατατάξεις.
Και από την άποψη αυτή,
ίσως το πιο σημαντικό
σημάδι της αμερικανικής
πορείας προς την παρακμή,
αναδύεται μέσα από τις
εξελίξεις των τελευταίων
ετών στις ΗΠΑ.
Όσο «τοξικός» κι αν
είναι ο Τραμπ, δεν
ευθύνεται εκείνος για
τις
κοινωνικο¬οικονομικές
συνθήκες που του
επέτρεψαν να καταλάβει
τον προεδρικό θώκο,
ξεκινώντας χωρίς καν την
υποστήριξη του κόμματος
του. Δεν ήταν ο Τραμπ
εκείνος που οδήγησε τη
μισή Αμερική να
απαρνηθεί το υπάρχον
καθεστώς, να άρει την
εμπιστοσύνη της στο «σύστημα»,
ούτε ευθύνεται εκείνος
για το γεγονός ότι ο
καλύτερος αντίπαλος που
μπόρεσε να κατεβάσει στο
«γήπεδο» το κόμμα των
Δημοκρατικών, μετά από 4
χρόνια «Τραμπισμού»,
ήταν ο Μπάιντεν. Ένας
ευπρεπής μεν αλλά
άχρωμος και μέτριος
πολιτικός, με εμφανή
θέματα υγείας
Επίσης, το γεγονός, ότι
ο Τραμπ ζήτησε μια νέα
προεδρική θητεία, με
230.000 νεκρούς από τον
κορωνοϊό κι ενώ η
πανδημία βρίσκεται σε
έξαρση, έχοντας κάνει ο
ίδιος σωρεία λανθασμένων
χειρισμών κι εκτιμήσεων,
αυτά θα πρέπει να
απασχολήσουν τους
πολιτικούς στα υπόλοιπα
κράτη της Δύσης, ιδίως
δε την Ευρώπη. Όχι μόνο
για τις πιθανές
συνέπειες που
περιγράψαμε παραπάνω,
αλλά και ως παράδειγμα
εξελίξεων που
κυοφορούνται από καιρό,
ίσως και επιταχυνόμενες
από την τρέχουσα
συγκυρία εξαιρετικής
αβεβαιότητας και
ανασφάλειας στις
ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Κατά τα λοιπά, η
εξαιρετικά διχασμένη
αμερικανική κοινωνία
αποτελεί από μόνη της
ωρολογιακή βόμβα και
αυτό προκαλεί κρύο
ιδρώτα αν σκεφτεί κανείς
ποιο είναι και θα είναι
το επίπεδο ανθρώπων που
έχουν στη διάθεσή τους
το μεγαλύτερο οπλοστάσιο
στον κόσμο. Το θέαμα
ενός απερχόμενου
προέδρου να χορεύει ροκ
σε συγκέντρωση οπαδών
του για να δείξει ότι
κατατρόπωσε το κορωνοϊό
που τον είχε προσβάλλει,
είναι ενδεικτικό του
επιπέδου του αισθήματος
ευθύνης που έχει, αλλά
και της εκτίμησης που
τον διέπει για τους
πολίτες..
Τέλος, θα πρέπει να
επισημάνουμε ότι δύο
θεμελιακά συμπεράσματα
των προεδρικών εκλογών
στις ΗΠΑ, είναι τα
ακόλουθα:
•Τα «προγνωστικά»
τωνδημοσκόπων, στη χώρα
που καθιέρωσε τις
δημοσκοπήσεις και έχει
το μεγαλύτερο knowhow,
έπεσαν για μια ακόμη
φορά έξω, γεγονός που
αναμένεται ότι θα έχει
σημαντικές επιπτώσεις
για τον συγκεκριμένο
κλάδο, παγκοσμίως.
•Η αμερικανική κοινωνία
εμφανίζεται διχασμένη,
ίσως περισσότερο από
κάθε άλλη φορά, με
μεγάλες διαφορές όχι
μόνο ανάμεσα σε
διαφορετικές περιοχές
και μορφωτικό επίπεδο
αλλά κι ανάμεσα σε
λευκούς και έγχρωμους,
άνδρες και γυναίκες,
ακόμη και στο θέμα της
αντιμετώπισης της
πανδημίας.
•Τα μέχρι τώρα
αποτελέσματα δείχνουν
ότι πολύ δύσκολα οι
Δημοκρατικοί (που
ελέγχουν τη Βουλή) θα
ελέγξουν και τη Γερουσία.
Άρα, η ακυβερνησία είναι
μπροστά στα μάτια μας εν
ώρα πανδημίας και με τον
Ερντογάν να κόβει βόλτες
στην Ανατολική Μεσόγειο,
παίζοντας με τη φωτιά.
Αθανάσιος Χ.
Παπανδρόπουλος –
European Business Review
|
|
